De Raid Mar a Mar is toch wel een andere tak van sport dan dat ik had gedacht.
In het begin heb ik mij voorgesteld aan een groep Zwitsers. Hartstikke aardige lui, die net als ik, moeite hadden met de Franse taal. Het viel mij op dat deze gasten niets maar dan ook niets hadden meegenomen. Zelfs geen stoeltje om op te zitten. Een super klein tentje, een slaapzak, bidon met water en wat gereedschap.
That's it.
Op zoek naar een "vuist", dit in verband met een deuk in de velg van Trapper, raakte ik in gesprek met mijn buurman die later bleek de Raid Mar a Mar te hebben gewonnen.
Mijn buurman was bezig om het gewicht van zijn eend beneden de 410 kilo te krijgen !
Ja, u leest het goed.
Vierhonderdentien kilogram.
De auto's zien er leeg uit maar je moet goed kijken.
Ruim 90 procent van de vijftig deelnemers heeft met de slijptol gewerkt.
Hierdoor ontstaan creaties die in Nederland niet op de weg mogen.
Hierover zal ik mij niet uitweiden maar daar is een truc voor.
Dit is toch andere koek dan de vering van Trapper.
Laser gesneden aanpassingen.
Dit is een wereldje van specialisten.
Er wordt gestreden met het mes op tafel.
Het gaat om wie de snelste tijd heeft.
Het woord 2CV Cross neem ik vanaf nu niet meer in mijn mond.
Ja, dan kan het gebeuren dat een "toerist", ik dus, door deze "verkeersaso's" voor zijn sokken wordt gereden.
Na deze "heilzame" uitleg kreeg ik wel begrip.
Ik ga wel aan de kant als ik een stofwolk van achteren zie aankomen.
Maar of ik nu mijn koelbox, tafel, stoelen, tassen met kleding en kookgerei de volgende keer thuis laat weet ik niet.
"Je hebt maar twee onderbroeken nodig en twee T-shirts": vertelde de buurman.
Het ene was je en het andere trek je gewoon "schoon" aan.
Die fles deodorant moet je gewoon vergeten, dat is teveel gewicht....
Onder de Franse deelnemers zitten vast geen koffieleuten.
Ik durf niet eens meer te vertellen dat ik twee koffiezetapparaten heb meegenomen, laat staan 20 meter verlengkabel voor de koelbox ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten