Rijden

 

Doen ! Wij zien wel waar wij uitkomen.

De temperatuur is vrij hoog, 38 graden, ik zweet mij rot.

Denkend aan al dat slechte weer in Nederland gaan wij niet klagen.

De "bandenwissel" moet snel gebeuren.

Dit doe ik uit het "snotje", om te voorkomen dat andere mensen, bij de spoorwegovergang, de politie zouden bellen.

 

 

Zoals je ziet loopt alles als een "trein".

 

 

Op het werk heb ik afgesproken dat ik de Franse wijn, een chateau Bell Air van Gall en Gall, die ik van de ploeg in Nederland had gekregen, pas open zou maken als Project X gelukt zou zijn.

 

 

Het is even onwennig.

Waar zijn wij  aan begonnen.

Waarom doen wij niet "normaal" ?

De beschermkappen van de verstralers zijn verwijderd.

 

 

Tegelijkertijd "schijten" wij bagger maar toch vinden wij het leuk.

Lida zit achter het "stuur" en ik kan op mijn gemak foto's maken.

Mocht er wat gebeuren is het niet mijn schuld ;-)

Trapper, die gelukkig op het stuurslot zit krijgt "klappen".

Wij gaan tunnels in en viaducten over.

De camera draait op volle toeren.

Na 20 kilometer te hebben gereden, het werd donker, besloten wij bij een treinstation van het spoor te gaan.

Project X is gelukt.

Onnodig te vertellen dat de fles wijn diezelfde avond soldaat  is gemaakt.

Onze pr ( persoonlijk record ) kan worden verbeterd.

Een halte verder "uitstappen" moet lukken maar dan wordt je misschien van achteren aangereden....

Nee, wij willen nog graag de Raid Mar a Mar uitrijden.

Genoeg gegokt.

 

 

 

Voorverkenning

 

Inmiddels zijn wij druk bezig met onze "voorverkenning".

Om te voorkomen dat je wordt weggestuurd zijn wij thans een enorme natuurliefhebber.

Opeens hebben wij oog voor detail.

Mocht iemand ons aanspreken dan zijn wij op zoek naar een zogenaamde civetkat !

Volgens internet moet dit beestje hier ergens in de omgeving gezien zijn.

Tijdens het nemen van deze foto, een juweeltje van Lida, werden wij gehinderd door een "goederentrein".

Deze werd geklokt op 16:30 uur met als retour 18:30 uur.

Met andere woorden: In theorie kunnen wij hier rijden.

Een ding zint ons nog niet.

Waar haal je hulp als het mislukt ?

Deze hele omgeving is een gigantische "blindspot" !

Een oud werkgever van Colette had een goed motto:

"Je kan beter om vergiffenis vragen dan om toestemming"

Gewoon zien wat er gebeurt dat is op zich een uitdaging.

Naar mijn mening is bovenstaande foto een "Price winner", niet omdat hij van Lida is maar omdat de foto subliem is.

Perfect in compositie enne wij willen hier gaan rijden, als alles goed gaat.

Kicken ! 

 

Dit is die van mij.

Uren lopen "klooien", in afwachting van de gaande en komende treinen, om een mooi resultaat.

Het ziet er gemakkelijk uit maar technisch ( langere sluitingstijd, schaduw etc. ) is dit een moeilijke foto.

In de tunnel was het heerlijk koel.

Mijn U725 SW Olympus camera moet zijn meerdere erkennen.

Dit is VAKANTIE met hoofdletters.

De civetkat hebben wij niet gezien, al onze aandacht ging uit naar het ijzer met die mooie houten dwarsbalken ;-)

 

 

Regen

 

Een mooi, "stoffig", landschap.

Met dit idee gingen wij het Project X in.

 

 

Er is een "klein" verschil.

 

 

Kennelijk heeft het niet alleen in Nederland geregend.

Mijn scenario loopt in het honderd. 

Het wordt wel erg improviseren nu.

Gelukkig staan wij nu op een viaduct waar een spoorlijn loopt.

 

 

 



Brug

 

Deze brug zou een crusiale rol moeten vervullen in Project X.

Hier zou Trapper op het eind van het filmpje aan een sleepkabel moeten hangen.

Conform de beroemde scene uit Once Upon a Time in the West, waarin Charles Bronson zijn broer op zijn schouders had.

Later kreeg hij van Henry Fonda de bekende harmonica in zijn mond geduwd.

 

 

Nu kunnen wij vertellen dat de D42 is opgedoekt.

De brug, een oude verbindingsroute met de overkant, is door de hoge waterstand niet meer te zien.

 

 

Dit gedeelte van de D42 is een smal pad geworden.

Mocht je een tegenligger tegenkomen dan moet hij/zij of jij een paar kilometer achteruit.

 

 

 

Het heeft niet zo mogen zijn :-(

 

 

Tweede huisje

 

Dit spoorweghuisje staat leeg. Het heeft een ruime achtertuin met een grote stalling voor mijn eenden.

Hier kan ik met gemak de rails op.

 

 

Tijdens de inspectie van het huisje, het dak en de muren waren in goede conditie, kwamen er toch treinen voorbij zetten.

Nee, de frequentie van de ritten was dermate hoog dat dit tot ongelukken zouden leiden.

Effe verder zoeken.

Jammer, ik zag mij hier al zitten met een glas Pastis in mijn hand en een spoorwegpet op.

 



Overnachten

 

Wauw, wat een uitzicht.

Waar zijn al die toeristen ?

Het moet hier toch barsten van de bootjes ?

De temperatuur, ongeveer 32 graden, is uitstekend

Hier beneden moet wel ergens een plekje zijn om te overnachten.

 

 

Dit is onwerkelijk, je hoort behoudens de fauna, niets !

Het is hoogseizoen, iedereen is op vakantie en je ziet niemand.

Af en toe kijk ik wel op mijn GSM of het huisfront een berichtje heeft gestuurd.

Wat zie ik, geen ontvangst ! Geen enkel blokje op mijn display.

Het is toch te zot voor woorden, je hebt hier toch geen satelliettelefoon nodig ?

Vroeger luisterde ik naar de wereldomroep maar die bestaat niet meer.

Dit is wel erg "afkicken" maar het is een leuke uitvalsbasis.



Camping

 

Tijdens de voorbereidingen van Project X had ik deze "camping" uitgekozen.

Dat "gebouwtje" tussen de bomen.

 

Als dit geen mooi plekje is en dan weet ik het niet meer.

De route er naar toe is niet comfortabel. Lees: niet zonder risico.

Nee, wij hebben geen zin om onze nek te breken bij het begin van onze vakantie.

In theorie kan het !

 

 

Gaaf, hé, deze porseleinen fittingen.

Op internet leek het zo gemakkelijk. In de praktijk ben je een tijd bezig om er te komen.

Met goede bergschoenen is het een makkie maar die hebben wij niet meegenomen.

Nu maar op zoek naar een andere camping.

 

 

 

 

 



 

Back

Ergens moet je een streep trekken.

Mijn rechterarm deed na al dat schuren en verven niet meer wat ik wilde. Op de valreep kwam het overlijden van mijn oom nog om de hoek zetten, het hekwerk, de lekkage,de elektrische leidingen en de bestrating waren nog niet af.

Hoogste tijd om de stekker eruit te trekken anders kunnen wij Project X dit jaar vergeten.

Op naar het zuiden.

Niet via de snelweg maar via de kleine rode, gele en witte wegen.

Dit jaar heb ik voor het eerst geen horloge meegenomen.

Wij hebben tijd zat om op onze eerste afspraak, de keuring van Trapper, op zondag 28 juli in Elne ( Frankrijk ) te zijn.

Eindelijk verplicht niets doen.

Het weer begint al goed. De zon schijnt volop en het regent niet.
Heerlijk 's-avonds in je T-shirt lopen.

Hier staan wij aan de Loire.

Stoeltjes aan de rivier en de voetjes in het water.

Met een Pastis in de hand zie je de vissen voorbij komen.
This is the real life !